II Liceum Ogólnokształcące w Lubinie - Historia

Prezentujemy fragmenty monografii wydanej z okazji dziesięciolecia szkoły.

Historię II Liceum Ogólnokształcącego w Lubinie otwiera formalnie 1 września 1987 roku, choć przecież wcześniej rozpoczęły się dyskusje i formowanie nowego organizmu. Związane to było z koniecznością zapewnienia kształcenia w liceum ogólnokształcącym młodzieży, która wy­bierała ten typ edukacji oraz ze wzrastającą liczbą absolwentów szkół podstawowych, co było oczy­wistą konsekwencją rozrastania się młodego miasta.

Tak więc 10 oddziałów rozpoczęło rok szkolny 1987/88. Społeczność uczniowską tworzyły klasy od I do III – w sumie 6 zespołów, które zostały przeniesione do nowej szkoły z ówczesnego Ze­społu Szkół Ogólnokształcących mieszczącego się przy ul. Kopernika w Lubinie i 4 klasy pierwsze, rozpoczynające tutaj swą edukację na etapie ponadpodstawowym. II Liceum Ogólnokształcące w Lubinie powstało więc jako placówka pełna, prowadząca nauczanie na wszystkich poziomach.

Dzieła tworzenia i kierowania szkołą podjął się wieloletni nauczyciel matematyki i wicedyrektor wspomnianego Zespołu Szkół Ogólnokształcących w Lubi­nie mgr Stanisław Toczek, który został powołany na stanowisko dyrektora.

Twórca II Liceum Ogólnokształcącego w Lubinie Stanisław Toczek to postać bardzo znana nie tylko ludziom związanym z oświatą. Wspaniały matematyk dał się także poznać jako sprawny organizator w poprzednich miejscach pracy: w Wołowie i Lubinie. Jemu to przypadło w udziale stworzenie nowego organizmu, przekonywanie do koncepcji stworzenia pełnej szkoły kształcącej na czterech poziomach już w pierwszym roku swojego istnienia, zjednywanie życzliwości rodziców i uczniów.

Ważną sprawą było też opracowa­nie planu organizacyjnego tak, by kształceniem i wychowaniem uczniów kierowała przygotowana i wykwalifikowana kadra, a więc samo pozyskanie nauczycieli dla placówki, której historię i obli­cze trzeba było dopiero budować. Kolejnym poważnym problemem było znalezienie rozwiązań, by uczniowie i nauczyciele funkcjo­nującej w tym samym budynku Szkoły Podstawowej Nr 4 im. Bohaterów Pracy ZG Lubin mogli czuć się również u siebie, realizować w pełni postawione przed sobą zadania.

Dyrektor Stanisław Toczek, zanim mógł wygłosić słowa powitania wobec społeczności szkol­nej, dużo czasu poświęcił jej uformowaniu, zapewnieniu godziwych warunków nauki i pracy. Tak więc kiedy inni wypoczywali w czasie wakacji, on czuwał m.in. nad pracami remontowymi, doko­nywał zakupów podstawowego wyposażenia do klas, tj. ławek i krzeseł uczniowskich, biurek i tablic, nadzorował prace w powstającej właśnie pracowni chemicznej i wyposażał pracownię komputerową, z której pozwolił korzystać także uczniom I LO w Lubinie.

I tak już miało pozostać przez kolejnych siedem lat sprawowania przez niego funkcji dyrektora II LO w Lubinie. Dyrektor był obecny zawsze i wszędzie, służąc pomocą, podpowiedzią koleżeńską, doświad­czeniem, radą, nadzorując wreszcie. Sumienny i rzetelny we wszystkim, co robił, wiele z siebie dawał, wiele też od siebie wymagał, ale miał wyrozumienie dla rzeczywiście poszukujących, choć nie od razu znajdujących właściwe rozwiązanie.

Pracownicy wielu instytucji – nie tylko oświato­wych – powtarzają do dziś opinię o nim jako o człowieku, który wszędzie, gdzie mógł, walczył i zabiegał o interesy II LO. To jego uporowi i „wierze wbrew nadziei” szkoła zawdzięcza, że powstała przy niej z prawdziwego zdarzenia sala gimnastyczna, która obecnie służy kolejnym roczni­kom młodzieży. To on wydeptywał drogi i ścieżki do tych wszystkich – osób i instytucji – mogących wesprzeć ze wszech miar słuszną ideę. On jedynie też wie, jaką musiał płacić cenę. A przecież jednak nie ustawał. Podołać musiał ciężarowi odpowiedzialności związanemu z prowadzoną inwe­stycją i równocześnie z realizacją zadań statutowych szkoły. Był zawsze otwarty na nowe. I tak np. nie bał się promować rocznych pobytów w szkołach innych państw naszych uczniów, przyjmował do kierowanej przez siebie uczniów – cudzoziemców, zatrudniał w funkcji nauczycieli języka angielskiego Anglików, korzystał z brytyjskich doświad­czeń w edukacji ekologicznej i przyjął angielskiego edukatora, który poprowadził zajęcia z uczniami szkoły, pokazując równocześnie możliwości w tym zakresie nauczycielom polskim. Pod jego kierunkiem szkoła wcześniej niż inne wprowadziła 6-stopniową skalę ocen, rozpoczynała innowacje i eksperymenty, tworząc kolejno programy autorskie: klasy biologiczno-chemicznej (1990), klasy humanistycznej (1991), klasy matematyczno-fizycznej z rozszerzoną edukacją informatyczną (1992), której to koncepcji zresztą był współautorem. Wszystkie one – zatwierdzone przez MEN – po odpowiednich korektach funkcjonują do dziś.

---

Ten pełen zapału, inwencji twórczej i świeżych, oryginalnych pomysłów przyjaciel młodzieży, doskonały organizator i zapobiegliwy gospodarz nie mógł pozostać niezauważony. 1 września 1994 roku został dyrektorem zespołu szkół przy ambasadzie polskiej w Moskwie. Zawsze jednak pamiętał o swoim „dziecku” – odwiedzał II LO w Lubinie w czasie swoich pobytów w mieście, spotykał się z pracownikami, witany tutaj bardzo serdecznie.

Temu niezwykle oszczędnemu w słowach, nie zabiegającemu o rozgłos i poklask człowiekowi, powiedzmy jedno słowo, które zawiera w sobie wiele: dziękujemy!

Kadrę pedagogiczną pierwszego w dziejach szkoły roku tworzyło 17 nauczycieli pełnozatrud­nionych i 9 pracujących w niepełnym wymiarze. W grupie pełnozatrudnionych znaleźli się nauczyciele, którzy wraz z dyrektorem Stanisła­wem Toczkiem przeszli z Zespołu Szkół Ogólnokształcących w Lubinie:

• Joanna Rodak – nauczycielka języka polskiego,
• Danuta Chlebicz – nauczycielka języka niemieckiego,
• Anna Kanigowska – nauczycielka języka rosyjskiego,
• Bożena Poniecka-Klotz – nauczycielka chemii,
• Iwona Bronowicka – nauczycielka fizyki.

Z innych szkół przeszli bądź rozpoczęli tu swą pracę w szkolnictwie:

• Jerzy Dziczkowski – nauczyciel techniki i plastyki,
• Andrzej Fil – nauczyciel wychowania fizycznego i przysposobienia obronnego,
• Elżbieta Grabowska – nauczycielka wychowani fizycznego,
• Grzegorz Garczyński – nauczyciel historii i propedeutyki nauki o społeczeństwie,
• Jolanta Będkowska-Jasiak – nauczycielka języka polskiego w II LO i historii w Szkole Podstawowej Nr 4,
• Danuta Lach – bibliotekarz,
• Dorota Ott-Tokarz – nauczycielka biologii,
• Lucyna Szudrowicz – nauczycielka matematyki,
• Ryszard Techmański – nauczyciel języka niemieckiego,
• Anna Kliszcz – nauczycielka fizyki,
• Elżbieta Kalinka – nauczycielka języka angielskiego.

W niepełnym wymiarze pracowali nauczyciele Zespołu Szkół Ogólnokształcących w Lubinie: Janina Malik, Marcin Jarczyk, Genowefa Szykulska, Helena Kulczycka, Ewa Szpich.

Wspomagali nas swoją wiedzą, doświadczeniem i pracą:

• Zofia Pieńkowska – wieloletni dyrektor Liceum Ogólnokształcącego im. M. Kopernika w Lubinie, nauczycielka biologii,
• Czesława Wiadrowska – ówczesny dyrektor Poradni Wychowawczo-Zawodowej w Lubi­nie, prowadząca zajęcia z pedagogiki i psychologii, obecnie wicekurator w Legnicy,
• Halina Kochanek – zastępca inspektora Wydziału Oświaty i Wychowania w Lubinie, nauczycielka matematyki,
• Henryk Ziobrowski – nauczyciel muzyki (także w SP 4).

Zanim nauczyciele i uczniowie przyszli do szkoły, wiele godzin pracy w czasie wakacji spę­dzili w budynku uczniowie klasy najstarszej – czwartej oraz nauczyciele: Grzegorz Garczyński, Joanna Rodak i oczywiście dyrektor – Stanisław Toczek, nosząc, skręcając i ustawiając sprzęt w wyznaczonych dla II LO salach mieszczących się na II i I piętrze. Klasa II a pod kierunkiem nowej wychowawczy­ni przygotowała program na uroczystość rozpoczęcia roku szkolnego a w imieniu uczniów w czasie inauguracji przemówił Jarosław Murdzek – uczeń klasy IV. Nikt nie składał pustych deklaracji, a wszyscy zdawali sobie sprawę z tego, że dobre imię szkoły zaczyna się budować już 1 września 1987 roku własnym wysiłkiem, własną pracą.

Wszystko było tutaj inne, pierwsze: pierwsze otrzęsiny uczniów klas pierwszych, pierwsze obchody Dni Edukacji Narodowej i innych świąt, pierwsze sukcesy i osiągnięcia. Powstał chór szkolny, zaczęły funkcjonować koła przedmiotowe i zajęcia pozalekcyjne, organizacje zrzesza­jące młodzież: PTTK, PTSM, OHP, SKS, ZHP, TPPR, PCK, LOP. Animatorem życia kultural­nego szkoły ze strony uczniów stała się przede wszystkim klasa IV wespół z Samorządem Uczniowskim. Liceum ożywiło się dzięki lidze klas, wystawom, instalacjom i imprezom organizowanym także po lekcjach.

Powstawała powoli biblioteka, której zaczątek stanowiło ok. 400 egzemplarzy książek przekaza­nych przez ZSO w Lubinie. Reszta to wynik pomysłowości nauczycieli i dyrektora: książki przekazało Wydawnictwo Ossolineum i KAW, kupowano je z budżetu szkoły, ofiarowały je też kończące szkołę pierwsze roczniki absolwentów. Pracownie wzbogacały się powoli w najpotrzebniejszy sprzęt dzięki darom instytucji i osób prywatnych, przekazaniu niektórych egzemplarzy przez SP 4. Sami uczniowie pod opieką na­uczycieli wykonywali pomoce bądź przywracali do stanu używalności pozyskane w różnych miejscach. Wbrew malkontentom i niedowiarkom pierwszy rok działalności szkoły był na tyle znaczący, że bardzo dużo kandydatów ubiegających się o przyjęcie do II LO nie mogło z braku miejsc znaleźć się w murach szkoły. Odnotować też należy sukces indywidualny: Piotr Poręba zakwalifikował się do centralnej edycji konkursu recytatorskiego, a Alicja Popek zdobył wyróżnienie na szczeblu rejonowym.